باشگاه

رونالدینیو دوران نوجوانی را در برزیل و باشگاه گرمیو پورتو آلگره سپری کرد.

به دلیل اقامت در سوئیس، جایی که برادرش که نه سال از خودش بزرگ‌تر بود در یک تیم حرفه‌ای بازی می‌کرد، در تیم زیر 14 سال سیون به بازی مشغول شد و در سال 1993 با کسب چند عنوان قهرمانی آنجا را ترک کرد.

فعالیت حرفه‌ای او در سال 1997 در باشگاه گرمیو در لیگ دسته اول برزیل آغاز شد. وی در سال 2001 به تیم پاری سن ژرمن فرانسه پیوست.

از آنجا نیز در سال 2003 با مبلغی د رحدود 32250000 یورو راهی تیم نامدار بارسلونا در اسپانیا شد. بارسا در فصل 05/2004 با نمایش درخشان رونالدینیو قهرمانی لالیگا را به دست آورد.

در اول سپتامبر سال 2005 معلوم شد که رونالدینو،‌ قراردادش را که تا سال 2008 اعتبار داشت، با افزایش حقوق، پیش از موعد تا سال 2010 تمدید کرده است.

رونالدینیو در 28 نوامبر سال 2005  به عنوان مرد سال فوتبال اروپا انتخاب شد. او این عنوان را با پشت سر گذاشتن دو هافبک انگلیسی، فرانک لمپارد و استیون جرارد به دست آورد. بدین ترتیب رونالدینیو جای آندری شوچنکو را گرفت که سال قبل از آن مرد سال اروپا شده بود. رونالدینیو در 19 دسامبر سال 2005 برای دومین مرتبه پیاپی به عنوان برترین فوتبالیست جهان برگزیده شد. او با فاصله زیادنسبت به  فرانک لمپارد و ساموئل اتوئو صاحب این عنوان شد. پیش از او تنها دو بازیکن موفق شده بودند که این مقام را بیش از یک بار به دست آورند: زین‌الدین زیدان و رونالدو.

دستمزد سالیانه رونالدینیو در بارسلونا بالغ بر 15 میلیون یورو و با احتساب مزایای جنبی آن در حدود 23 میلیون یورو می‌شد. بدین ترتیب وی در سال‌های 2006 و 2007 پردآمدترین فوتبالیست دنیا محسوب می‌شد.

رونالدینیو با پیراهن بارسلونا 250 بازی رسمی انجام داد و 110 گل نیز به ثمر رساند. اما پس از ضعیف شدن عملکردش، رهبران باشگاه اعلام کردند که حاضرند او را با مبلغ 20 میلیون یورو بفروشند. بعد از این که مربی جدید بارسا، جوزپ گواردیولا اظهار کرد که رونالدینیو در فصل جدید عضوی از تیمش نخواهد بود، وی در آگوست سال 2008 با 25 میلیون یورو راهی ایتالیا و باشگاه آ. ث. میلان شد. رقم دستمزد سالیانه وی در میلان نیز بالغ بر 5/6 میلیون یورو می‌باشد. بنا بر تحقیق مجله فرانسوی فرانس فوتبال، درآمد سالیانه وی به همراه درآمد حاصل از تبلیغات بالغ بر 6/19 میلیون یورو بوده و بدین ترتیب سومین فوتبالیست پردرآمد دنیا می‌باشد.

تیم ملی

رونالدینیو در سال 1997 به همراه تیم ملی زیر 17 سال برزیل قهرمان جهان شد.
وی در 26 ژوئن 1999اولین بازی ملی خود در تیم بزرگسالان را در مقابل لتونی انجام داد. اولین گل او برای تیم ملی در دومین بازی‌اش در 30 ژوئن 1999 در مقابل ونزوئلا زده شد. او در ژوئیه 1999 با برزیل قهرمان جام ملت‌های آمریکای جنوبی موسوم به کوپا آمه‌ریکا شد و در آکوست همان سال در جام کنفدراسیون‌ها به مقام نایب قهرمانی رسید.

رونالدینیو در جام جهانی 2002 تبدیل به یک فوق ستاره شد: او با تیم ملی برزیل در فینال جام جهانی در مقابل تیم آلمان به برتری رسیده و قهرمان جهان شد. گل او در مرحله بک چهارم نهایی این جام در 21 ژوئن 2002 در مقابل انگلیس از یاد فوتبال‌دوستان نخواهد رفت، گلی که با یک ضربه مستقیم ایستگاهی از مسافتی دور از بالای سر دیوید سیمن، گلر انگلیس که از دروازه‌اش فاصله زیادی گرفته بود، به تور دروازه انگلیس نشست و منجر به پیروزی 2 بر 1 برزیل شد.

در سال 2005، رونالدینیو به همراه تیم ملی برزیل قهرمان جام کنفدراسیون‌ها شد. آنها در دیدار فینال در 29 ژوئن،‌ 4 بر 1 آرژانتین را در هم کوبیدند و رونالدینیو نیز با زدن یک گل در این پیروزی سهیم شد.

در جام جهانی 2006، او و تیم ملی برزیل عملکرد ضعیفی داشتند و در مرحله یک چهارم نهایی در مقابل فرانسه که بعدا فینالیست آن جام شد، شکست خورده و از دور رقابت‌ها حذف شدند.

رونالدینیو در دو المپیک 2000 و 2008 نیز شرکت داشت و سه گل هم به ثمر رساند. در سال 2000 در مرحله یک چهارم نهایی در مقابل تیم ملی کامرون که بعدا قهرمان آن رقابت‌ها شد، شکست خورد و در سال 2008 مقام سومی و مدال برنز المپیک را به دست آورد. در این سال نیز برزیل با شکست از آرژانتین حذف شد که در این رقابت‌ها به مقام قهرمانی رسید.

رونالدینیو به دلیل حضور اندکش در بازی‌های میلان برای جام کنفدراسیون‌های سال 2009 به تیم ملی فراخوانده نشد.

عناوین و افتخارات

تیم ملی

قهرمانی در جام جهانی زیر 17 سال: 1997
قهرمانی در کوپا آمه ریکا: 1999
قهرمانی در جام جهانی: 2002
قهرمانی در جام کنفدراسیون‌ها: 2005

باشگاه

قهرمانی در جام یوفا اینترتوتو: 2001
قهرمانی در سوپرجام اسپانیا: 2005، 2006
قهرمانی در لیگ اسپانیا: 2005، 2006
قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا: 2006

افتخارات شخصی

بهترین بازیکن جام جهانی زیر 17 سال: 1997
بهترین بازیکن جام کنفدراسیون‌ها: 1999
فوتبالیست سال جهان: 2004، 2005
فوتبالیست سال اروپا: 2004
آقای گل جام کنفدراسیون‌ها: 1999
آقای گل مقدماتی المپیک: 2000
مهاجم سال جایزه فوتبال یوفا: 2005
بازیکن سال جایزه فوتبال یوفا: 2006
مرد سال جهان از سوی مجله "ورد ساکر": 2004، 2005

فعالیت باشگاهی

اوون فعالیتش را در سال 1996 در 17 سالگی در تیم فوتبال لیورپول آغاز کرد. او پیش از هرچیز به خاطر سرعت و گلزنی‌ و همچنین کارایی‌اش مورد توجه قرار داشت. پیشرفت شایان ذکر و تبدیل شدنش به یک فوتبالیست در سطح جهانی در جام جهانی 1998 رقم خورد که در دیدار مقابل آرژانتین در مرحله یک هشتم نهایی به تنهایی از نیمه وسط زمین حرکت کرده و توپ را به تور دروازه حریف دوخت.

اوون همچنین نقش مهمی در موفقیت لیورپول در فصل 01/2000 داشت. در کنار قهرمانی در جام اتحادیه، جام حذفی نیز نصیب آنها شد. مرد دیدار فینال در مقابل آرسنال هم اوون بود که در هفت دقیقه پایانی بازی، شکست 0 بر 1 را به برد 2 بر 1 مبدل کرد. همینطور در آن فصل به همراه لیورپول قهرمانی جام یوفا را هم به دست آورد. نقطه اوج این فصل موفق نیز برتری 3 بر 2 بر بایرن مونیخ، قهرمان لیگ قهرمانان اروپا و نیز عنوان قهرمانی سوپرجام اروپا بود. در سال 2001 علاوه بر اینها به عنوان مرد سال فوتبال اروپا برگزیده شد. به لطف گل‌های زیادیش برای لیورپول و تیم ملی انگلیس،‌ مردم انگلیس او را "سن مایکل" (مایکل مقدس) می‌نامند. وی در 216 بازی لیگ برای باشگاه لیورپول 118 گل به ثمر رساند.

در آگوست سال 2004 با قراردادی به مبلغ 12 میلیون یورو به رئال مادرید پیوست. اما در آنجا نتوانست در نبرد سختی که برای کسب جایگاه ثابت در این تیم پرستاره وجود داشت به موفقیت برسد. با وجود این که در رئال یک بازیکن نیمکت‌نشین بود، 13 گل در مسابقات باشگاهی اسپانیا به ثمر رساند. یک سال بعد با مبلغ 25 میلیون یورو به انگلیس بازگشته و به خدمت تیم نیوکاسل یونایتد درآمد. وی تا پایان فصل 06/2005 در 11 بازی لیگ 7 گل زد، اما در آغاز سال 2006 به دلیل مصدومیت برای مدتی طولانی از انجام بازی محروم شد. او در زمانی که برای نیوکاسل بازی می‌کرد، در 71 بازی در لیگ برتر،‌26 گل وارد دروازه حریفان کرد.

در ژانویه سال 2009 مشخص شد که اوون قراردادش را با نیوکاسل تمدید نکرده و منتظر است تا ببیند در پایان تابستان این تیم چه موقعیتی خواهد داشت. پس از آن که نیوکاسل از لیگ برتر به دسته اول سقوط کرد، او هم در 3 ژولای 2009 قراردادی دوساله با قهرمان باشگاه‌های انگلیس، منچستر یونایتد امضاء کرد.

فعالیت ملی

مایکل اوون در 11 فوریه سال 1998 در یک بازی دوستانه در مقابل شیلی برای اولین بار با پیراهن تیم ملی انگلیس به میدان رفت. انگلیس آن بازی را با نتیجه 0 بر 2 واگذار کرد، ام اوون نمایش خوبی از خود ارائه داد. اولین گل ملی او در پیروزی 1 بر 0 برابر مغرب در 23 مه سال 1998 به دست آمد. وی در مجموع 40 گل در 89 بازی ملی برای انگلیس زد. بدین ترتیب وی در فهرست گل‌زنان تیم ملی انگلیس در رده چهارم قرار گرفت. مکان اول متعلق به بابی چارلتون است که با 49 گل زده، موفق‌ترین گل‌زن تاریخ تیم ملی فوتبال انگلیس به شمار می‌رود.

اوون در اولین بازی انگلیس در مرحله گروهی جام جهانی 2006 بدون برخورد با بازیکنی دیگر، هنگام ارسال توپ، از ناحیه زانوی پای راست دچار مصدومیت شد. به همین خاطر جام جهانی 2006 که در آن تیم انگلیس در مرحله یک چهارم نهایی  حذف شد، برای وی در مرحله گروهی پایان گرفت. در ادامه سال 2006 نیز به دلیل همین آسب‌دیدگی نتوانست در میادین حضور یابد.

موفقیت‌ها

قهرمانی در جام حذفی جوانان انگلیس: 1996
قهرمانی در جام اتحادیه انگلیس: 2001، 2003
 قهرمانی در جام حذفی انگلیس: 2001
قهرمانی در جام یوفا: 2001
قهرمانی در سوپرجام اروپا: 2001
قهرمانی در سوپرجام انگلیس: 2002

عناوین شخصی

بهترین بازیکن جوان سال انگلیس: 1998
آقای گل لیگ برتر انگلیس: 1998، 1999
ورزشکار سال بریتانیا: 1998
مرد سال فوتبال اروپا: 2001

روبینیو (Robinho) که 172 سانتیمتر قد دارد در پست پشت فوروارد و فوروارد بازی می‌کند. وی فوتبال حرفه‌ای را از تیم سانتوس (همان باشگاهی که در نوجوانان و جوانان این تیم از سال 1996 بازی می‌کرد) در کمپونیتوی برزیل در سال 2002 آغاز کرد.

وی در سال 2003 در زمانی که تیم سانتوس مایوس کننده ظاهر می‌شد بازی کرد و در آن سال کار خاصی را نتوانست انجام دهد، اما در فصل بعد در سال 2004 با بازی خوب و خیره کننده توانست 21 گل در 36 بازی برای این تیم بزند و ظهور ستاره‌ای جدید در دنیای فوتبال را ندا دهد.

وی در مجموع 111 بازی که برای این تیم انجام داد توانست 46 گل بزند. در همان زمان از باشگاه‌های بزرگ اروپایی مثل رئال مادرید، چلسی، بایرن مونیخ، لیورپول و آث میلان، پیشنهاداتی دریافت کرد. اما باشگاه سانتوس به روبینهو رضایت‌نامه نداد.

در سال 2004 زمانی که مادرش دزدیده شد و دو ماه بعد که آزاد شد، وی بدون توجه به رضایت‌نامه از باشگاه سانتوس و بدون توضیح عمومی در این رابطه تصمیم قطعی برای ترک کشورش گرفت.

در تابستان سال 2005 روبینیو با مبلغ 30 میلیون دلار به باشگاه رئال مادرید پیوست. وی اولین بازی برای این باشگاه را در برابر کادیز انجام داد. در فصل اول حضورش در این تیم توانست با انجام 37 بازی 8 گل بزند.

با آغاز فصل 2007-2006 در زمان مربیگری فابیو کاپلو که به او کمتر اعتقاد داشت، اکثر اوقات روی نیمکت می‌نشست. اما با تمرینات سخت بعد از فصل زمستان خود را به کاپلو تحمیل کرد تا به ترکیب اصلی بازگردد و قهرمانی در این فصل را با تیم رئال مادرید جشن بگیرد. روبینیو در رئال مادرید 101 بار به میدان رفت و 25 گل برای این تیم به ثمر رساند.

در سال 2008 وی به لیگ برتر و تیم منچستر سیتی رفت و در 2 سالی که برای این تیم به میدان رفت، در مجموع 41 بازی انجام داد و 14 گل زد و سال 2010 با تیم آث میلان قرارداد 4 ساله به ارزش 25 میلیون دلار بست.

روبینیو در سال 2003 به تیم ملی برزیل دعوت شد و تا سال 2010 بازی‌های درخشانی برای تیم کشورش انجام داد.

وی با وجود ستارگان پرشمار برزیل جایگاه ویژه‌ای برای خود کسب کرده بود و در81 بازی که با پیراهن تیم ملی برزیل به میدان رفته بود، 25 گل به ثمر رساند.

روبینیو در سال 2010 از جمله بازیکنان اصلی تیم برزیل بود که در مقابل تیم ملی ایران به میدان آمده بودند.

وی عضو تیم ملی بزرگسالا ن آرژانتین و تیم بارسلونا اسپانیا است. بسیاری از مطبوعات به وی لقب مارادونای جدید داده‌اند. لقب وی که توسط خودش انتخاب شده «جانشین» است.

لیونل در سن 5سالگی بازی را در تیم گراندولی آغاز کرد. تیمی که پدرش به عنوان مربی در آن جا مشغول به کار بود. در سال 1995 مسی به تیم نیوولز اولدبویز آرژانتین پیوست. وی 11 سال  داشت که پزشکان تشخیص دادند دچار کمبود هورمون رشد است.

باشگاه ریور پلاته علاقه خود را برای به خدمت گرفتن مسی نشان داد اما آنها پول کافی برای خرج معالجه وی نداشتند. کارلوس ریساچ مدیر ورزشی باشگاه بارسلونا اسپانیا، از استعداد بی‌ظیر مسی آگاه شد. ریساچ پس از تماشای بازی وی به نمایندگی از باشگاه بارسلونا با مسی قراردادی امضا کرد.

آنها پیشنهاد کردند تمام مخارج پزشکی لیونل را قبول می‌کنند به شرطی که وی برای شروع زندگی جدید به اسپانیا نقل مکان کند. خانواده مسی نیز به همراه این بازیکن جوان به اروپا منتقل شدند و لیونل  کارش را در تیم جوانان بارسلونا آغاز کرد.

جانشین به زودی توانست در ترکیب تیم دوم بارسلونا جایگاه ثابتی به دست آورد. در آن فصل وی رکورد جالبی برجای گذاشت. میانگین بیش از یک گل در هر بازی. مسی در آن فصل توانست در 30 بازی 37 گل به ثمر برساند.

 لیونل مسی در اکتبر 2004 توانست اولین بازی رسمی‌اش  را برای بارسلونا برابر اسپانیول انجام دهد. با این بازی وی عنوان سومین بازیکن جوان تاریخ باشگاه بارسلونا را به خود اختصاص داد.

زمانی که در تاریخ 1 می 2005 مسی توانست اولین گل رسمی‌اش را برای بارسا در مقابل تیم الباسته بالومپایه به ثمر برساند تنها 17 سال و 10 ماه و 7 روز سن داشت. وی با این گل توانست خود را به عنوان جوان‌ترین گلزن بارسلونا در لا لیگا مطرح کند.

 به مسی این شانس را دادند تا بتواند به عضویت تیم ملی اسپانیا دربیاید اما وی این پیشنهاد را رد کرد. در ژوئن سال 2004 مسی در بازی دوستانه بین دو تیم فوتبال زیر 20 ساله‌های آرژانتین و پاراگوئه به میدان رفت.

در ژوئن 2005 توانست همراه با تیم زیر 20 ساله‌های آرژانتین به مقام قهرمانی مسابقات جام جهانی جوانان دست یابد.

لیونل با زدن 6 گل کفش طلایی مسابقات و توپ طلایی بهترین بازیکن تورنمنت را نیز تصاحب کرد. با وجود این که لیونل بسیار جوان بود همیشه وی را با دیگو مارادونا مقایسه می‌کردند.

در تاریخ 27 ژوئن باشگاه بارسلونا قرارداد جدیدی با مسی تا سال 2010 منعقد کرد. در این قرارداد یک ماده وجود دارد که در آن آمده است هر تیمی می‌تواند با پرداخت مبلغ 150 میلیون یورو، مسی را به خدمت بگیرد. این مبلغ  30 میلیون یورو بیشتر از مبلغ فروش رونالدینیو است.

در سال 2005 خوزه پکرمن، لیونل مسی را به تیم ملی بزرگسالان آرژانتین دعوت کرد. وی اولین بازی‌اش را برابر مجارستان انجام داد. مسی در دقیقه 63 وارد میدان شد اما به فاصله 40 ثانیه از زمین مسابقه اخراج شد. پس از این مسابقه، مسی اولین بازی واقعی خود را برای تیم ملی آرژانتین برابر پاراگوئه انجام داد.

وی اولین بازی خود را در جام باشگاه‌های اروپا در تاریخ 27 سپتامبر و در برابر اودینسه انجام دهد. در دسامبر همان سال روزنامه ایتالیایی توتو اسپورت جایزه پسر طلایی 2005 را که به بهترین بازیکن زیر 21 سال اروپا داده می‌شود، به لیونل مسی داد. جانشین توانست بالاتر از وین رونی، لوکاس پودولسکی و کریستیانو رونالدو قرار بگیرد.

مصدومیت شدید باعث شد مسی به مدت دو ماه از کلیه فعالیت‌های ورزشی دور بماند. به خاطر این مصدومیت حضور وی در جام جهانی 2006 در هاله‌ای از ابهام فرو رفت. با این وجود نام لیونل مسی را به عنوان بازیکن تیم ملی آرژانتین  برای حضور در جام جهانی تحویل مقامات برگزاری مسابقات دادند.

مسی پس از روماریو (فصل 94-93) اولین بازیکن بارسلونا بود که توانست در معروف‌ترین دربی اسپانیا هت تریک کند. در این فصل مسی گلی به ثمر رساند که همگان دوباره وی را با مارادونا مقایسه کردند. جانشین همانند مارادونا در بازی با انگلستان توپ را دریافت کرد، 62 متر با توپ حرکت کرده 6 نفر از بازیکنان حریف را پشت سر گذاشت و دروازه ختافه را گشود.

تمام کارشناسان ورزشی جهان این گل را مشابه گل قرن مارادونا دانسته و پس از این گل، مطبوعات اسپانیا به وی لقب «مسیدونا» دادند.

لیونل مسی در فصل 2008- 2007 توانست در یک هفته 5 گل به ثمر برساند تا تیم بارسا به صدر جدول رده‌بندی صعود کرده و خودش نیز یک شروع رویایی را تجربه کند. فرانتس بکن بائر و یوهان کرایف ستارگان سابق جهان فوتبال، از لئو به عنوان بهترین بازیکن جهان نام برده‌اند.